Anna Machałek – psycholog, psychoterapeutka

Tytuł magistra uzyskałam na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie na kierunku Psychologia Stosowana. Studia skończyłam ze specjalizacją Psychoterapia Gestalt oraz Psycholog w Klinice Psychiatrii.

Ukończyłam staż Gestalt w Instytucie Terapii Gestalt w Krakowie, gdzie poszerzałam wiedzę i umiejętności z zakresu psychoterapii.
Ciągle się rozwijam. Dbam o harmonię, o swoją dobrą kondycję psychiczną i fizyczną. Uczestniczę w różnych kursach umożliwiających dalszy rozwój.

Doświadczenie

Doświadczenie zawodowe zdobywałam na Oddziale Rehabilitacyjnym, Ogólnopsychiatrycznym oraz Psychiatrii Sądowej Specjalistycznego Szpitala Józefa Babińskiego w Krakowie oraz w Szpitalu Uniwersyteckim na Odziale Chorób Afektywnych. Miałam tam kontakt z ludźmi ze zdiagnozowaną schizofrenią, depresją, nerwicą, w kryzysach osobowościowych oraz z ludźmi uzależnionymi od alkoholu i innych substancji psychoaktywnych.
Od 2009 roku pracuję też jako trener i prowadzę zajęcia grupowe oraz indywidualne z zakresu nabywania nowych i rozwijania już posiadanych umiejętności społecznych.
Pracuję z osobami dorosłymi oraz młodzieżą.

Podejście

Pracuję w nurcie Psychologii Pozytywnej, Psychologii Gestalt, Psychologii Poznawczo-behawioralnej oraz Bioenergetyki Lowen’a. Metody i techniki dobieram indywidualnie w zależności od potrzeb klienta. Poniżej prezentuję krótki opis zagadnień, na które szczególnie zwracam uwagę w pracy terapeutycznej… >>czytaj dalej<<

Samoświadomość
Możemy uświadamiać sobie swoje emocje, myśli, doznania cielesne i spostrzeżenia. Aby wprowadzić zmiany w nas samych i w naszym życiu musimy rozwinąć w sobie swobodę wyboru w zakresie nowych sposobów odczuwania, myślenia i działania. Taka zmiana jest możliwa tylko wówczas, gdy uświadomimy sobie nasz aktualny sposób istnienia i odczuwania. Już sama ta świadomość może doprowadzić do zmiany. Uświadomienie sobie napięcia własnego ciała, może umożliwić zdanie sobie sprawy z wypartych uczuć i wyrażenie ich.

Całościowość
Osoba jest całością, którą stanowią: ciało, emocje, myśli, doznania cielesne i spostrzeżenia. Wszystkie te elementy współdziałają ze sobą, tworząc całość. Tak właśnie postrzegam człowieka.

Odpowiedzialność
Jesteśmy raczej istotami proaktywnymi niż reaktywnymi. Sami wyznaczamy swoje reakcje na otaczający świat. Samoświadomość daje nam możliwość wyboru. Dzięki uświadomieniu sobie, że to my sami odczuwamy, myślimy i zachowujemy się, bierzemy odpowiedzialność za to, jacy jesteśmy. Przestajemy wierzyć, że „taki już jestem i nic na to nie mogę poradzić”.

Zaspokojenie potrzeb
Mamy swe wewnętrzne potrzeby i naturalną zdolność ich zaspokojenia. Potrzeby te mogą mieć fizyczny, lub też społeczny charakter.

Wartość człowieka
Nie jesteśmy z natury ani dobrzy ani źli. Jesteśmy tacy jacy jesteśmy w danym momencie. Stąd w kontakcie terapeutycznym brak jest oceniania, a jedynie potwierdzanie odkryć na temat natury naszego indywidualnego istnienia.

Tu i teraz
„Tu” oznacza miejsce, w którym się aktualnie znajdujemy, a „teraz” – teraźniejszość. Mówi się czasami o ludziach, że „żyją przeszłością” lub „spędzają czas na marzeniach o własnym życiu”. To jak wykorzystujemy nasz czas jest ważne. Możemy doświadczać przeszłości przypominając ją sobie tu i teraz i wyobrażać sobie przyszłość, starając się przewidzieć ją tu i teraz. Możemy być tylko w teraźniejszości. H.L. Mencken w książce The Little zen companion (1994) napisał: „Jesteśmy tutaj i to dzieje się teraz. Poza tym momentem cała ludzka wiedza jest tylko fantazją”.

Postawę ciała
Nasze problemy wyrażają się nie tylko w obszarze psychiki, ale mają też przejawy fizyczne w postaci „zbroi ciała”.

Wzajemne powiązania
Jesteśmy częścią środowiska i nie można patrzeć na nas w oderwaniu od tego środowiska. Kontakty z otoczeniem i związki z nim są zawsze obecne w naszym doświadczeniu. Prawdziwe związki z innymi sprzyjają samourzeczywistnieniu. Nie oznacza to, że powinniśmy określać siebie w relacji do innych. Kontakty z innymi pomagają nam odnaleźć siebie. Relacja z terapeutą otwiera taką możliwość.

Figurę i tło
W kontakcie ze środowiskiem zmieniamy ostrość naszego spostrzegania. Pewne przedmioty zaczynają wyodrębniać się, inne zaś pozostają w tle. Np. Gdy jesteśmy głodni zauważamy wszystkie rzeczy, które kojarzą nam się z jedzeniem i one właśnie stają się w tym momencie figurą.

Domykanie całości
Mamy naturalną tendencję do domykania własnych doświadczeń, niezależnie od tego, czy są to wydarzenia, uczucia, myśli czy działania. Niedokończone doświadczenia (sprawy) będą ciągle zaprzątać nam uwagę i uniemożliwiać pełne przeżywanie teraźniejszości.

Samoregulację
Samoregulacja jest naturalną tendencją ludzi do utrzymywania stanu równowagi. Obejmuje procesy biologiczne jak np. pocenie się gdy jest gorąco oraz w szerszym znaczeniu uwzględnia również tendencję do utrzymywania równowagi w zakresnie myślenia, nadawania znaczeń, organizowania samych siebie i swojego świata. Np. „upuszczanie pary”, gdy jesteśmy źli, wycofywanie się, gdy czujemy nadmiar stymulacji i poszukiwanie doznań, gdy się nudzimy. >>zwiń<<

Człowieka postrzegam wielowymiarowo. Jako ciągle zmieniającą się istotę w trzech wymiarach: psychicznym, fizycznym i duchowym, na którą nieustannie oddziałuje środowisko społeczne i ekologiczne. Człowiek tworzy się więc w relacji na otoczenie i do otoczenia. Dlatego ważna jest świadomość potrzeb wynikających z tych obszarów i ich harmonijny rozwój. To co się dzieje w umyśle wpływa na ciało, a to co się dzieje w ciele wpływa na umysł.
Dużą wagę przykładam do autentyczności w relacji. Szczerze angażuję się w świat klienta oraz staram się empatyczne zrozumieć jego i jego potrzeby. Zapewniam przyjazną przestrzeń, spokój, bezpieczeństwo, a dzięki temu możliwość wyrażenia tego co trudne.

Etyka zawodowa

Opowiadam się za etosoem psychologa, który pełni rolę służebną oraz dba o interesy osób korzystających z usług psychologicznych. Ściśle przestrzegam zasad Kodeksu Etyczno- Zawodowego Psychologa oraz chronię poufności danych osób przychodzących do mnie na spotkanie. Wszystkie spotkanie ze mną objęte są tajemnicą zawodową.